Το διδακτικό σενάριο «Το παραμύθι χωρίς όνομα: η συνομιλία του Ιάκωβου Καμπανέλλη με την Πηνελόπη Δέλτα» ανέδειξε τη λογοτεχνία ως σύνθετο πολιτισμικό φαινόμενο. Οι μαθητές διάβασαν τα κείμενα συνεργαζόμενοι, τα νοηματοδότησαν και ανέδειξαν τις αξίες τους. Αντιλήφθηκαν το αφήγημα της Πηνελόπης Δέλτα Παραμύθι χωρίς όνομα ως μια αλληγορία για την Ελλάδα του 1909-1910 και το θεατρικό κείμενο του Ι. Καμπανέλλη ως κείμενο-αποτύπωμα της δεκαετίας του ’60.

Το διδακτικό σενάριο αναπτύχθηκε σε τρεις φάσεις: πριν την ανάγνωση τρεις (3) ώρες, ανάγνωση έξι (6) ώρες, μετά την ανάγνωση τρεις (3) ώρες. Στην Α΄ φάση, πριν την ανάγνωση, προσπαθήσαμε και ανασυστήσαμε την ατμόσφαιρα της εποχής του έργου με τα ιστορικά, πολιτικά, πολιτισμικά γεγονότα και αναδείξαμε την άποψη ότι οι καλλιτέχνες είναι η εποχή τους, εμμένοντας στη σχέση του θεάτρου με την Ιστορία, όπως την γράφει η καθημερινότητα. Παρουσιάσαμε στοιχεία της προσωπικότητας και του έργου των δύο δημιουργών (Π. Δέλτα και Ι. Καμπανέλλη). Στη δεύτερη και τρίτη ώρα της Α΄ Φάσης επισκεφτήκαμε το Ψηφιοποιημένο Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου και εντοπίσαμε την παράσταση του έργου του Ι. Καμπανέλλη. Μέσα από τα κείμενα του προγράμματος της θεατρικής παράστασης αναδείξαμε τα πρώτα στοιχεία της “συνομιλίας” των δύο κειμένων.

Τις έξι (6) επόμενες διδακτικές ώρες, Β΄ Φάση, Ανάγνωση, εργαστήκαμε με βάση τα φύλλα εργασίας στην τάξη. Διαβάσαμε τα κείμενα και γνωρίσαμε την υπόθεσή τους, το δομικό τους σχήμα και εντοπίσαμε την τεχνική τους. Κατανοήσαμε το ήθος των προσώπων και αντιληφθήκαμε το αξιακό τους σύστημα. Επιμείναμε, επίσης, στη γλώσσα και των δύο κειμένων. Ιδιαίτερα για την Π. Δέλτα αναφερθήκαμε στη συμβολή της στο κίνημα του δημοτικισμού. Η μελέτη των κειμένων στηρίχτηκε στον συνδυασμό των διδακτικών μεθόδων (ομαδοσυνεργατική μέθοδος, μετωπική διδασκαλία, διάλογος). Η χρήση του Wiki δεν έγινε στον βαθμό που είχαμε σχεδιάσει, καθώς οι μαθητές εξαρχής διατύπωσαν προβλήματα, όπως «Δεν έχουμε σύνδεση με το διαδίκτυο», «Δεν προλαβαίνουμε» κλπ.

Στη Γ΄ φάση παρουσιάστηκαν οι συνθετικές εργασίες και η ανακεφαλαίωση του διδακτικού σεναρίου έγινε με την αναφορά-σύντομο σχολιασμό στο έργο του Ι. Καμπανέλλη, Το μεγάλο μας τσίρκο. Παρακολουθήσαμε ένα σπάνιο απόσπασμα από την παράσταση του 1974 και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ένα θεατρικό κείμενο μπορεί να παιδεύσει και να εκπαιδεύσει. Ο στόχος του σεναρίου να αντιληφθούν οι μαθητές ότι τα θεατρικά κείμενα είναι ανάλογα του κοινωνικού και πολιτικού περιβάλλοντος που τα δημιουργεί πιστεύουμε ότι επιτεύχθηκε.

• Δέλτα, Πηνελόπη. Παραμύθι χωρίς όνομα
• Καμπανέλλης, Ιάκωβος. Το παραμύθι χωρίς όνομα,Θέατρο,τ.Β.,Θέατρο,τ.Η.