Αρχικά oι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες των δύο ατόμων (σε μια ομάδα ήταν τρεις οι μαθητές) και στη συνέχεια η καθεμιά ομάδα δημιούργησε λογαριασμό στο διαδικτυακό Twitter. Ως τότε κανένας μαθητής/τρια δεν είχε λογαριασμό σε αυτό το μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Μέσα από εκεί αναζήτησαν, χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά, δημοσιεύσεις σχετικές με τον πόλεμο. Αναζήτησαν άρθρα και φωτογραφίες μέσω αυτών των tweets και «τουιτάραν» (ας επιτραπεί ο όρος, αφού αυτό είναι το ρήμα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει αυτή τη διαδικασία) τα αποτελέσματα της αναζήτησής τους. Στη συνέχεια, απάντησαν στα φύλλα εργασίας και δημοσίευσαν σύντομα κείμενα, στον περιορισμένο χώρο μιας δημοσίευσης στο Twitter, που σχολίαζαν τα links, που τους δόθηκαν στα φύλλα. Όλοι οι μαθητές/τριες είδαν τις δημοσιεύσεις (tweets) των συμμαθητών τους και τις σχολίασαν. Στο τέλος, οργανώθηκε αγώνας λόγου με θέμα: «Το σχολείο μπορεί να βοηθήσει στη διαπαιδαγώγηση των μαθητών του, ώστε να οικοδομηθεί μια κοινωνία χωρίς πολέμους;». Οι μαθητές ενώθηκαν σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα απορρόφησε δύο υποομάδες της προηγούμενης φάσης. Αποφάσισαν να χωριστούν σε αγόρια – κορίτσια. Τέσσερις μαθητές αποτέλεσαν ξεχωριστή ομάδα – την ομάδα των κριτών που θα συντόνιζε τον αγώνα λόγου.