Οι προτάσεις που κατατίθενται στο συγκεκριμένο σενάριο, φιλοδοξούν να αξιοποιήσουν την Τέχνη για να δημιουργήσουν μια γέφυρα ανάμεσα σε δύο πεδία που παραδοσιακά αντιμετωπίζονται ως αποξενωμένα, τη Λογοτεχνία και τα Μαθηματικά. Και τα δύο πεδία αποτελούν για την προσέγγισή μας μορφές «τέχνης», αφού μετασχηματίζουν την πραγματικότητα, την αποσυνδέουν από την καθημερινή χρηστικότητά της και χρησιμοποιούν σαν εργαλείο τη δημιουργική σκέψη για να οδηγήσουν το «μύστη», μέσα από επαγωγικούς συλλογισμούς και μετασχηματιστικές διαδικασίες, στη δημιουργία νέων μοντέλων για τη λειτουργία του κόσμου.
Οι δράσεις του σεναρίου, επιχειρούν να εμπλέξουν ενεργά τα παιδιά σε διερευνητικές διεργασίες που στοχεύουν να αξιοποιήσουν τη φαντασιακή λειτουργία της γλώσσας και την αναπαραστατική λειτουργία της τέχνης σαν υποστηρικτικά μέσα σχηματισμού των νοητικών αναπαραστάσεων των μαθηματικών εννοιών.
Τα παιδιά μέσα από μια δομημένη διαδικασία δράσεων, που μπορούν να υλοποιηθούν όχι μόνο σε ώρες της φιλαναγνωσίας αλλά και των μαθηματικών, της αισθητικής αγωγής και της ευέλικτης ζώνης, ανακαλύπτουν μαθηματικά σύμβολα και σχέσεις μέσα σε λογοτεχνικά κείμενα, έργα τέχνης και μουσική, φτάνοντας τελικά βιώνουν διαισθητικά τη μαγεία τω μαθηματικών ενώ παράλληλα βελτιώσουν τις γλωσσικές και τις μαθηματικές τους δεξιότητες.
Με αφετηρία την παρακολούθηση ενός βίντεο που μεταφέρει σε τρισ- διάστατη απεικόνιση το έργο του Πάμπλο Πικάσσο «Γκουερνίκα» (δημιουργία της Lena Gieseke, καλλιτέχνιδας δημιουργού τρισδιάστατων γραφικών): http://www.openculture.com/2011/11/a_3d_tour_of_picassos_guernic..., τα παιδιά έρχονται σε επαφή με το εργαλείο των ΤΠΕ σαν μέσο αναπλαισίωσης δεδομένων μορφών. Ο γνωστός τους πίνακας ζωγραφικής, αναμορφώνεται και αποκτά τρεις διαστάσεις. Το βίντεο καθοδηγεί τον θεατή να κυκλοφορήσει ανάμεσα στα στοιχεία του πίνακα, φορτίζοντας ακόμη πιο έντονα το μήνυμα που ήθελε να μεταφέρει ο δημιουργός του.
Οι δράσεις του σεναρίου αξιοποιούν τη σειρά «Η τέχνη σαν παραμύθι» της Φίλιας Δενδρινού (Αθήνα: ΛΙΒΑΝΗΣ, 2007), παρουσιάζοντας τα έργα τριών μεγάλων ζωγράφων της σύγχρονης τέχνης μέσα από φανταστικές ιστορίες. Τα παιδιά ανακαλύπτουν σταδιακά τόσο τα κρυμμένα πολιτισμικά στοιχεία –μέσα στους πίνακες ή την αφήγηση– όσο και τη σημειωτική δομή των εικόνων και τις μαθηματικές σχέσεις των συμβόλων που χρησιμοποιεί ο κάθε δημιουργός. Καθώς πραγματεύονται την εξέλιξη των δραστηριοτήτων, εξοικειώνονται με τον λόγο των Μαθηματικών, με στόχο να ανακαλύψουν στο τέλος της δραστηριότητας πως όχι μόνο η μαγεία των μαθηματικών κρύβεται παντού, αλλά και πως οι ίδιοι κατέχουν και χειρίζονται επαρκώς το ραβδάκι να την εντοπίζουν και να τη χειρίζονται.
Καθώς περπατούν και δίνουν οδηγίες για μετάβαση σε διαφορετικά επίπεδα, και χρησιμοποιούν τις γραμμές του Μιρό (Δενδρινού 2007α) για να μετατρέψουν τους διαδρόμους του σχολείου τους σε ζωντανούς πίνακες, καθώς ανακαλύπτουν τη «γραμματική» των επαναλαμβανόμενων γεωμετρικών σημείων του Paul Klee (Δενδρινού 2007β) και τις δυναμικές καμπύλες του Chagall (Δενδρινού 2007γ), δεν κινούνται μόνο στο φαντασιακό χώρο της λογοτεχνίας αλλά δομούν ταυτόχρονα βασικές μαθηματικές έννοιες. Οι δράσεις του σεναρίου κλείνουν με την κατασκευή ενός τρισδιάστατου πίνακα και την κινηματογράφησή του με ψηφιακή κάμερα.