«Η πρόταση εστιάζεται στην παραγωγή συνεργατικού γραπτού λόγου εκ μέρους των μαθητών πάνω στο θέμα του ρατσισμού. Η κάθε ομάδα, έχοντας στη διάθεσή της ένα κείμενο αφετηρίας το οποίο θίγει μια όψη του ρατσισμού, φανερή ή λανθάνουσα, δημιούργησε το δικό της κείμενο, υιοθετώντας συγκεκριμένο ρόλο και οπτική γωνία, υπό την οποία ερμήνευσε το φαινόμενο του ρατσισμού. Τα κείμενα που παρήγαγαν οι μαθητές καλύπτουν ένα, σχετικά ευρύ, ρεπερτόριο κειμενικών ειδών: επιστολή, ημερολόγιο, προσωπική αφήγηση, άρθρο, ομιλία, σε συνάρτηση με το ρόλο που κλήθηκαν να υποστηρίξουν. Ο σκοπός είναι, όχι μόνο να ασκηθούν οι μαθητές, ως γράφοντες, στα συγκεκριμένα είδη, αλλά, υιοθετώντας συγκεκριμένο ρόλο, να αναπτύξουν, ως ένα βαθμό, την ενσυναίσθησή τους απέναντι στον άλλο, τον ξένο, το διαφορετικό. Κατά την παρουσίαση των κειμένων στην ολομέλεια οι μαθητές μπόρεσαν να αναπτύξουν τέτοιες ικανότητες και αποτέλεσαν βάση για τη συζήτηση γύρω από τις σύγχρονες όψεις του ρατσισμού, φανερού ή λανθάνοντος.» (Π. Σεφερλή, Ας μιλήσουμε για τον ρατσισμό).