Οι μαθητές μέσω της εμπλοκής τους σε δημιουργικές διαδικασίες που ενεργοποιούν την πρωτοβουλία και τη φαντασία αντιμετωπίζουν την Πάροδο ως κατεξοχήν λυρικό μέρος, διερευνούν τη συναισθηματική πορεία και την τραγικότητα του προσώπου της Ελένης, ανιχνεύουν τη συναισθηματική ανταπόκριση του Χορού και επιχειρούν να «αξιοποιήσουν» το συναίσθημα που εκφράζεται μέσω της μουσικής, της κίνησης, της ένδυσης και της συγγραφής μικρών «σεναρίων». Αυτή η έμφαση στο συναίσθημα επιδιώκει να επιτύχει την ενσυναίσθηση, την ουσιαστική μύηση των μαθητών στο «κλίμα» της Παρόδου, αλλά και να τους φέρει σε επαφή με την αναγνώριση και διαχείριση και των δικών τους συναισθημάτων (αξιοποιείται το βιωματικό στοιχείο). Επίσης, γίνεται προσπάθεια ανίχνευσης του λυρικού στοιχείου και σε άλλες τραγωδίες του Ευριπίδη με Παρόδους με συναφή θεματολογία. Παράλληλα, οι μαθητές προετοιμάζονται για σκηνική απόδοση.