Αρχικά οι μαθητές-μαθήτριες ενθαρρύνθηκαν να εκφραστούν προφορικά και να συζητήσουν τη σχέση τους με τις «ιστορίες», είτε ως αναγνώστες ή/ και ακροατές είτε ως θεατές κινηματογραφικών μεταφορών κειμένων λογοτεχνίας. Στη συνέχεια παρακολούθησαν μια «βουβή» ταινία κινουμένων σχεδίων και συνδιαμόρφωσαν ένα αφηγηματικό κείμενο που θα μπορούσε να είναι το «σενάριό» της. Άσκησαν έτσι την παρατηρητικότητά τους και δοκίμασαν ποικιλία εκδοχών στη νοηματοδότηση κειμένων. Ακολούθως, με τη βοήθεια των φύλλων εργασίας και τη χρήση κατάλληλων εφαρμογών, αποδόμησαν κείμενα διαφορετικών τύπων, επενέβησαν στο συνταγματικό και παραδειγματικό άξονα φράσεων και πειραματίστηκαν στην πολυτροπικότητα με τρόπο παιγνιώδη. Παράλληλα παρήγαγαν ψηφιακές παρουσιάσεις και, αφού αντάλλαξαν προσωπικές εμπειρίες ανάγνωσης, διαμόρφωσαν σε κατάλληλα ηλεκτρονικά περιβάλλοντα συνεργατικά κείμενα. Σε εργασία για το σπίτι διέτρεξαν διαδικτυακές σελίδες με ποίηση και δημιούργησαν μια θεματική συλλογή ποιημάτων και την ανήρτησαν στο wiki του μαθήματος. Ολοκλήρωσαν το σενάριο στην τάξη, αφού «διάβασαν» δημιουργικά τις συνυποδηλώσεις της γλώσσας, συνδυάζοντας ετερόκλητα ποιητικά σπαράγματα κάτω από ένα δικό τους, πρωτότυπο τίτλο.