Η ισχύουσα τυπολογία στο μάθημα του αδίδακτου κειμένου αντιμετωπίζει το κείμενο αποσπασματικά, χωρίς να το εντάσσει στο έργο στο οποίο ανήκει. Επιπλέον, αυτή η προσέγγιση εστιάζει στην απομονωμένη εξέταση μορφολογικών, γραμματικών και συντακτικών φαινομένων, τα οποία ο μαθητής καλείται να αναγνωρίσει και να απομνημονεύσει. Με την παρούσα πρόταση επιχειρείται η συνολική παρουσίαση του λόγου του Λυσία «Υπέρ Αδυνάτου», η συστηματική άσκηση στο ζήτημα της μετάφρασης, η εξαγωγή κανόνων με επαγωγικό τρόπο και ο εμπλουτισμός τους με αυθεντικά παραδείγματα.