Οι μαθητές δουλεύοντας σε ομάδες εμπλέκονται σε μια διαδικασία αναπλαισίωσης της σημασίας των λέξεων σε διαφορετικά σημειωτικά πλαίσια, τα οποία ξεκινούν από τον κλασικό γραμματισμό και καταλήγουν στον ψηφιακό κριτικό γραμματισμό. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάδειξη της εικόνας ως σημαντικού επικοινωνιακού μέσου μετάδοσης μηνυμάτων, το οποίο δεν είναι ποτέ ουδέτερο σε σχέση με το ευρύτερο κοινωνικοπολιτισμικό περιβάλλον παραγωγής και μετάδοσής του. Πιο συγκεκριμένα, οι μαθητές καλούνται να διερευνήσουν τη λειτουργία των λέξεων αποδομώντας ένα πολυτροπικό κείμενο, μια εικόνα – στην ψηφιακή και στη μη ψηφιακή της μορφή. Συνδέουν έτσι τη σημασία της λέξης και της εικόνας και των μεταξύ τους σχέσεων με τη μεταβαλλόμενη κοινωνικοπολιτική και οικονομική πραγματικότητα. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιείται σε ένα συνεργατικό περιβάλλον μάθησης και αυτενέργειας. Αποσκοπεί στην παραγωγή από τις ομάδες των μαθητών ενός πολυτροπικού κειμένου που θα ενσωματώνει χαρακτηριστικά της νέας ψηφιακής κειμενικής πραγματικότητας, συγκεκριμένα μιας ψηφιακής αφίσας, την οποία καλούνται να παρουσιάσουν στην ολομέλεια της τάξης τους.