Οι μαθητές/ μαθήτριες εγκύπτουν σε ένα πανανθρώπινο και διαχρονικό ηθικό θέμα που απασχολούσε και απασχολεί όλες τις γενεές των ανθρώπων. Με αφορμή το ζήτημα της «αμαρτίας» και της «τιμωρίας» μελετούν το αν η υποβολή σε τιμωρία εξασφαλίζει την «ίαση» του «αμαρτωλού», αλλά και αν η καρτερία και η ανοχή απέναντι στις δυσκολίες οδηγούν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής. Το εκκλησιαστικό κείμενο του Ιωάννου Χρυσοστόμου και η επιχειρηματολογία του προσφέρουν το έναυσμα για αναζήτηση, αλλά και την κατάθεση των απόψεων των ίδιων των μαθητών. Οι τελευταίοι, αφού πρώτα αντιληφθούν τη μορφή και τη σημασία του συγκεκριμένου κειμενικού είδους (ρητορικός λόγος – κήρυγμα) και εντοπίσουν τη διαχρονική σημασία λέξεων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, διερευνούν, σε ομάδες, την αντιθετική σύνδεση των εννοιών αμαρτία – τιμωρία, αρρώστια – φάρμακο, όχι μόνο κατά την εποχή του συγγραφέα αλλά και στην αρχαία και σύγχρονη εποχή. Η εικονογράφηση του σχολικού εγχειριδίου, όπου παρατίθενται οι μυθολογικές, γνωστές τιμωρίες αρχαίων «τιμωρημένων» του Κάτω Κόσμου, και το διαδίκτυο, το οποίο χρησιμοποιείται ως περιβάλλον αναζήτησης πληροφοριών, βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο τελικός στόχος είναι οι μαθητές, αξιοποιώντας και το λεξιλόγιο της ενότητας, να συγκεντρώσουν στοιχεία για έναν αγώνα διαδικτυακής ή τυπικής επιχειρηματολογίας, όπου απαντώντας στην ερώτηση του τίτλου του σεναρίου θα συζητήσουν την κυρίαρχη αντίθεση αμαρτία – τιμωρία, η οποία αναδεικνύεται στο κείμενο της ενότητας.