Το σενάριο εστιάζει στην Επιπάροδο και την πρώτη σκηνή του 2ου Επεισοδίου της τραγωδίας. Πρόκειται για τη σκηνή της μονομερούς αναγνώρισης του Μενέλαου από την Ελένη, που διακρίνεται από έντονη σκηνική και εσωτερική δράση. Αυτή τη διττή δράση επιχειρεί το σενάριο να αναδείξει στην πρώτη φάση του. Οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες καλούνται α) να επισημάνουν στους στίχους της τραγωδίας τους δείκτες της σκηνικής δράσης (σκηνοθετικές οδηγίες) και της εσωτερικής δράσης (συναισθήματα ηρώων) και να τους προβάλλουν σε μια χρονογραμμή και β) να εστιάσουν στους αφηγηματικούς όρους που δομούν την αναγνώριση (περιπέτεια, επιβράδυνση, τραγική ειρωνεία) και οργανώνουν την εσωτερική δράση.

Σε μια δεύτερη φάση καλούνται να εκφραστούν πιο βιωματικά και να υποδυθούν τους ήρωες της τραγωδίας (Ελένη, Μενέλαο, Χορό) και τους θεατές σε μια ερασιτεχνική λογοτεχνική ανάπλαση της δραματικής στιχομυθίας σε εσωτερικό μονόλογο (δημιουργική γραφή). Με αυτό τον τρόπο εμβαθύνουν στα δεδομένα της Α΄ φάσης, εισάγονται στην ενσυναίσθηση και αναδεικνύουν τις έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων καθώς και τις αντίστοιχες προσδοκίες των θεατών. Τις εργασίες τους τις αναρτούν στο ιστολόγιο του μαθήματος, ενώ το ευριπίδειο κείμενο και τους εσωτερικούς μονολόγους τους δραματοποιούν και τους βιντεοσκοπούν.

Στην τρίτη φάση του σεναρίου οι μαθητές καλούνται να προσεγγίσουν κριτικά τις ερασιτεχνικές λήψεις τους, να αντιληφθούν τις ιδιαιτερότητες της οπτικής αφήγησης και να συγκρίνουν την πρόσληψη της δραματοποίησης in vivo με την ψηφιακή καταγραφή της.